Ve güldü

Aynı gülüş   19/ay/yıl 03:dakika

Bir damladan alıntı ,tam da düşünceye kadar…

         İkisini yan yana koyup birde renk ağına bürüsek sanki bir müzik dalgası gibi görüntü vereceklerdir  bir  hayat diliminde.Kimi zaman çok kimi zaman az pratikte bazen muzip bazen de zoraki.Çizgilerinin hangi anda hangi boyutta olacağını hiç bilemediğimiz bir resim gibi.

     Nasıl bir olay ağının sizi  ne derece üzüp yada mutlu edeceği kişisel bir problem çözümü olsa da sonucunda gülmek , gülümsemek , nötr bir duruş,surat asmak, ağlamaklı ve  ağlamak gözle görülür net bir gerçeklik haline geliyor.Bedenindeki fiziksel, kimyasal yada psikolojik  uzantılar gibi içsel boyutlara girmeden ağlamak ile gülmenin gerçekliğini seçip alıyoruz.Bir durumu anlamanın en kestirme yolunda duruyor her ikiside. Şöyleki hiç bilmediğin bir yer veya ortama bir anda geçiş yapabilsen eğer, oranın duygusunu en hızlı ve net hissedebilceğin bir bağlantı ağı gibi.Tabi temennim hep gülme ağında olup bu dili konuşabilmek ki eylem ve enerji bakımından daha az gereksinim duyar ama bazen  sebepler ağlamaktan yana kullanılabiliyor ve hatta başka şansınız olmadığı düşündürülebiliyor. Her ikisi de duyguların zirve anı, birçok sebepten tek sonuç ( bu çoğu sosyal olayda gözlenmesi zor bir durum),bir dışa vurum, fiziksel net görüntü,kendini saklamayan,yalan söylemeyen,tüm insanların ortak dili,bir çalışma ve hazırlık olmadan büyük guruplarca aynı yapılabilen.Birbirlerine çokta yabancı değiller gibi ama iş sebeplere gelince belki birbirlerini hiç tanımak istemezler.Ve tabi ki sebep istersek yeterince  bolluk mevcut bununla beraber sınırlarını çizmek de mümkün görünmüyor.Gülmek ile  ağlamanın  tanışıklığı ve dostluğu bu kadar derinken bazen birbirlerini kıskandıklarını düşünmeye de başlıyorum.Gerçekte bu vasıflara hiç sahip olmasalar da.Ve ne yazık ki dünyamız not defterine fazlaca, ağlamak notlarını alıyor son zamanlarda.Gülmek ise , 70 li yaşlarda bir amcanın ” nerede o eski bayramlar ’’ duygusunu yüklenmiş   her gün ağırlaşan torbasını taşımakta zorlanıyor.Terazide ki farkları hep böyle  mi seyrediyordu acaba diye sorsak; cevabın  umut verici olmasını umuyoruz…Bakarsın gülücükler ağır basmış..

                                                                                                                                            MTBO

Yorum bırakın